اجزای چسب بتن
چسب بتن مایع (SCB_01) یکی از مواد شیمیایی پر کاربرد در صنعت ساختمان است. چسب بتن یکی از افزودنی‌های پر اهمیت در صنعت بتن است.
همچنین یک ماده شیمیایی است که مطابق با الگوهای طبیعی و به صورت امولسیون تولید می‌شود. این چسب‌ها ترکیبی از مواد شیمیایی و پلیمری ساخته می‌شوند و به عنوان یک پل ارتباطی بین اجزاء تشکیل دهنده بتن و ملات به کار گرفته می‌شود.
بنابراین استفاده از لفظ چسب در مورد آن‌ها چندان اشتباه نیست و تقریباً تعریف نهایی این ماده‌ها را نشان می‌دهد. این چسب مقاومت کششی، خمشی و نیز دوام بتن را افزایش می‌دهند. از مهم ترین خاصیت‌های چسب بتن، چسبندگی و جلوگیری از ترک در بتن بعد از گیرش است. بیشترین استفاده چسب بتن مایع مربوط به عملیات تعمیراتی است.
انواع چسب بتن با هم متفاوت هستند و هر کدام از آن‌ها از لحاظ فیزیکی و شیمیایی با هم فرق دارند. به عنوان مثال، برخی از شرکت‌های تولید کننده این مواد، آن‌ها را به شکل پودری تولید می‌کنند و برخی از آن‌ها را به صورت مایع غلیظ به بازار عرضه می‌کنند.
کوپلیمر تولید شده از مونومر وینیل استات و دی بوتیل مالئات با استفاده از راکتورهای طراحی شده در کاربردهای مهندسی، چسب‌هایی مورد نظرند که قابلیت انتقال تنش‌های زیاد را داشته باشند. وظیفه اصلی چسب بتن، در مقایسه با روش‌های سنتی برقراری اتصال و توزیع یکنواخت تنش در سطح کار می‌باشد.
قابلیت نفوذپذیری و حضور گروه‌های قطبی این امکان را به چسب بتن می‌دهد تا با سطوح سیمانی تماس نزدیک برقرار شود.
این به نوبه خود نیروهای چسبندگی را فعال می‌سازد و مانع ایجاد ترک در ملات می‌شود. همچنین کارایی در بالا بردن افزایش دوام بتن گچ و آهک نیز دارد.
عدم چسبندگی مخلوط سیمانی جدید به مخلوط سیمانی قدیمی یکی از مسائل کارگاهی قابل توجه و نگران‌کننده برای دست‌اندرکاران پروژه‌های عمرانی می‌باشد. محل‌های قطع بتن ریزی (درزهای اجرایی و سرد) همواره از این نظر در کانون توجه قرار داشته است. از عمده دلایل بروز درزهای سرد می‌توان به شدت گرمای هوا و سرعت یافتن گیرش محل بتن‌ریزی شده با مقاطع جانبی اشاره کرد. البته تأخیر در ساخت، حمل و جادهی بتن در کنار مقاطعی که پیشتر بتن‌ریزی شده باشند از دیگر دلایل بروز درز سرد هستند.
بدین ترتیب ارتباط درونی و پیوستگی متناسب بین اجزای سازنده بتن برقرار نخواهد شد.